மெய்யழகன் - மெய்யான என் அனுபவம்!

எப்போதாவது ஒரு நிகழ்வு நமது இனிமையான பழைய நினைவுகளை, ஒரு அழகிய மயிலிறகில் வருடுவது போல் வருடி, ஞாபகப்படுத்தும். அந்த நிகழ்வானது, நாம் படிக்கும் ஒரு கதையாகவோ, கேட்கும் பாடலாகவோ, பார்க்கும் படமாகவோ இருக்கலாம். அத்தகைய நிகழ்வை, நம்மை அறியாமல் கண்களின் ஓரத்தில் மின்னும் கண்ணீர்த்துளி உணர்த்தும். அது போன்ற ஒரு உணர்வை நான் உணர்ந்த ஒரு அழகான படம் மெய்யழகன்.

நமது நண்பர்களை தேர்வு செய்யும் முடிவு நம்மிடம் உள்ளது. ஆனால், உறவுகளை? யார்யாராக இருப்பினும், நமக்கு கிடைத்த உறவு, இந்த வாழ்வின் வரம் (அல்லது சாபம்). நமக்கு நம்மை அறிமுகப்படுத்தி, நமக்கு ஒரு அடையாளத்தை முதலில் கொடுக்கும் இந்த உறவின் வலிமையை அவ்வளவு அழகாக செதுக்கியிருந்த இந்த படத்தை பார்க்கும் போது, தமிழ் சினிமாவின் மீது மீண்டும் மரியாதை வந்தது. 

எத்தனையோ காரணங்களுக்காக சொந்த ஊரையும், சொந்தங்களையும் விட்டு விட்டு, பல ஆயிரம் மைல்களுக்கு அப்பால் இருக்கும் ஒவ்வொரு உறவுக்கும் இந்த படம் மலரும் நினைவுகளாய் இருந்திருக்கும். 

“வடசென்னை” படத்தில் தனுஷ் “…எங்கெல்லாம் சுத்தினாலும், திரும்ப வரும் போது நம்ம ஊரு இருக்குங்கிற…” நம்பிக்கை பற்றி சொல்லுவார். இந்த படத்தை பார்த்த பின்பு, அப்படி ஒரு நாள் நாம் திரும்ப வரும் போது, “மெய்யழகன்” போன்ற ஒரு உறவும் இருக்க வேண்டும் என்ற எதிர்பார்ப்பு கூடி உள்ளது.

இவ்வளவு அழகான இந்த படத்தை படைத்த அனைத்து கலைஞர்களும் மனமார்ந்த நன்றிகளும், வாழ்த்துகளும்.

India IS ROcking

August 23, 2023 is a very special day for India. The Chandrayaan-3 space program successfully completed its mission by soft landing in moon's south pole. This is a remarkable milestone in India's space research program and ISRO.

India IS ROcking.

The date of this landing is (written in Indian standard way of DD-MM-YY): 23-8-23. This can be mathematically referred as 23-2^3-23 (2^3 = 8). 

There is a close relationship with the numbers 2, 3 and this mission "To Moon". 23 = T(w)o Moon(u).

When you look up the sky for the next 14 days, say "cheese" to moon - there is an Indian Rover taking pictures :)

I am not a space engineer or not even in an industry supporting this program. Even then, i feel elated and get goosebumps when i read this success story. I don't know how to name or call this emotional feeling but it feels good.

I had grown up with childhood memories of hearing stories in the night that there is a grandma in the moon frying pancakes for us. This is a moment to check if that is true :)

Say "CHEESE" 

Desire to Compare

“Desire is the root cause of all evil” 

This is what was taught in my elementary school social science class. As I grew up, I used to wonder what is the significance of this statement in a life’s purpose. 

• What is desire? 
• How to differentiate the “need vs. want” aspects of a desire? 
• Why is the desire considered an evil?

While I continue to search for my answer to the above questions (and going in circles), I realized that more than “desire”, “comparison” could be a root cause of all evil.

Let me attempt to detail it using the “OREO” model.

Opinion: 

Comparison is the root cause of all evil.

Reason:

As long as there is no comparison, we are happy with what we have. Only when we start comparing what we have / achieved with others … the trouble starts. 

Evidence:

I did not get a promotion or pay increase or recognition. This is just a statement. It gets emotional when I did not get promotion but …; I did not get a pay raise but …; I did not get the expected appreciation or recognition but …

The “evil” part of the emotional impact is the comparison that comes after the but… the other person (peer / sub-ordinate) got promotion / pay increase / recognition. 

Opinion - revisited

Comparison is another root cause of evil

I wonder how we, as humans, developed this desire to compare? Is it part of our instinct? How did it evolve from our “flight” or “fight” approach to this “comparison” mode? 

Share your thoughts by commenting. Happy reading (& less comparing)

Which is more painful?

The suffering OR

The fear (anticipation) of suffering 

A Birthday Wish

Happy Birthday my dear friend. 

You are always remembered!

 

[Image source: internet]

A life lesson - Zen Story

This is a short zen story.

A traveler visited a saint. There was no furniture or possession. 

The traveler asked the saint “why don’t you have any furniture?”. 

The saint politely responded “where are yours?”. 

The confused traveler said “why will I have any furniture? I am a traveler “. 

With a smile, the saint said “me too”.

It is a short story. However, it takes a lifetime to realize the meaning of this story.

மௌனம்

மௌனம்

கற்றுக்கொள்ள எளிமையான

ஆனால் 

பயன்படுத்தவும்,

புரிந்துகொள்ளவும் கடினமான

ஒரு மொழி!

உப்பின் கதை

"உப்பில்லாத பண்டம் குப்பையிலே" - அந்த வீட்டின் அடுப்படியிலே இருந்த உப்பிற்கு இதைக் கேட்கும் போதெல்லாம் மெய் சிலிர்த்து விடும். வழக்கமாக அந்த வீட்டு சமையலில் உப்பு கொஞ்சம் கம்மியாக இருக்கும். யாராவது விருந்தினர் வந்து, சாப்பாடு ரொம்ப அருமை...ஒரு சிட்டிகை உப்பு மட்டும் போட்டிருந்தால், அமிர்தமாயிருக்கும் என்று சொன்னால், உப்பை கையில் பிடிக்க முடியாது. 

இப்படி உப்புவின் பெருமையைக் கேட்டு அந்த வீட்டு உப்புவிற்கு கொஞ்சம் தலை கனம் வந்துவிட்டது. ஒரு முறை அந்த வீட்டில் நடைபெற்ற விருந்தின் போது, உப்பு ஆர்வக்கோளாரில் அதிகமாக கலந்து கொண்டது. அவ்வளவு தான்...அது வரை தேவ அமுதம் என்று கொண்டாடப்பட்ட உணவை, அனைவரும் "தூ" என்று காரித் துப்பினார்கள். ஒரே உப்பு என்று உணவு குப்பையாக வீணடிக்கப்பட்டது. அந்த உப்பிற்கு ஒன்றும் புரியவில்லை. கம்மியாக இருக்கும் போது கொண்டாடியவர்கள், கொஞ்சம் அதிகமானவுடன் எதற்கு தூக்கி எறிந்தார்கள் என்று அது இன்றும் குழம்பி போயுள்ளது. 

சில சமயங்களில் நமது அன்பும் இந்த உப்பை போன்று தடுமாறுகிறது. என்னிடம் கொடுக்க அதிக அன்பு இருக்கிறது என்பதற்காக, அடுத்தவர் அதை ஏற்றுக் கொள்ள வேண்டும் என்று எதிர்பார்ப்பதில் ஒரு நியாயமும் இல்லை. ஆனால், அதை புரிந்து கொள்வது அவ்வளவு எளிதாகவும் இல்லை!!